Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024

Ο αθλητισμός μέσα από την προσφυγιά στην Κυπριακή Ολυμπιακή Βιβλιοθήκη

46 χρόνια πέρασαν από εκείνο το μαύρο πρωινό που ξημέρωσε στην Κύπρο. Ένα βαθύ πλήγμα που κάθε χρόνο έτσι μέρα ξυπνά μνήμες στους ανθρώπους που επέζησαν «μισοί». Στην κατεχόμενη Γη, η ζωή τους, είχε κάνει μια παύση η οποία με το πέρασμα του χρόνου απλά έγινε μια άνω τελεία. Η ζωή έπρεπε να συνεχιστεί στην ελεύθερη Κύπρο. Ανάμεσα σε όλα, ο αθλητισμός είχε επίσης κλονιστεί. Σωματεία, ομάδες και όλος ο κόσμος και ο χώρος του αθλητισμού έπρεπε να αρχίσουν ξανά από την αρχή.

Η Ανόρθωσις στην προσφυγιά
"Το καλοκαίρι του 1974 η Κύπρος γνώριζε τις πιο τραγικές στιγμές της ιστορίας της. Έτος ορόσημο της σύγχρονης ιστορίας του κυπριακού Ελληνισμού, ορόσημο και στην ιστορική διαδρομή της Ανόρθωσης. Οι ορδές του Αττίλα έσπειραν το θάνατο, τον όλεθρο και την καταστροφή. Νεκροί, αγνοούμενοι, πρόσφυγες, κατοχή, ξεριζωμός. Στις 14 Αυγούστου του 1974 η Αμμόχωστος έπεσε στα χέρια του βάρβαρου Τούρκου εισβολέα. Σκλαβώθηκε. Η Ανόρθωση, μετά τον εκτοπισμό, βρέθηκε στα πρόθυρα αφανισμού. Ο κίνδυνος διάλυσής της ήταν περισσότερο από ορατός. Τα αθλητικά της τμήματα, τα οποία προ τουρκικής εισβολής διήγαγαν περίοδο άνθησης, υπέστησαν, αίφνης, πλήγμα βαρύ. Οι ποδοσφαιριστές και οι αθλητές της, πετοσφαιριστές και καλαθοσφαιριστές, διασκορπίστηκαν σε διάφορες πόλεις της Κύπρου. Ωχριά η γραφίδα να περιγράψει τον αβάστακτο πόνο, τις μαρτυρικές εκείνες στιγμές. Ούτε κατ’ ελάχιστον μπορεί να αποτυπώσει τα θεόρατα εμπόδια, που ορθώθηκαν ενώπιον της Ανόρθωση.
Μέσα στον ορυμαγδό των γεγονότων και την τραγικότητα των στιγμών, εν μέσω παντελούς αποδιοργάνωσης, με τις κλαγγές των όπλων να αντηχούν ακόμη στην αιματοβαμμένη Κύπρο, οι διοικούντες της Ανόρθωσης συγκεντρώθηκαν για πρώτη φορά αρχές Οκτωβρίου. Στη συνάντηση, που έγινε στο ξενοδοχείο Σαν Χολ στη Λάρνακα στις 6 Οκτωβρίου, λήφθηκε, μεταξύ άλλων, η απόφαση για επαναδραστηριοποίηση των αθλητικών της τμημάτων. Πρώτιστος στόχος ήταν η αναδιοργάνωση και η ανασύνταξη των δυνάμεων της Ανόρθωσης."
«Γιατί η Ανόρθωση ήταν το μόνο πράγμα που φέραμε μαζί μας από την Αμμόχωστο».
Bibliography: Ένας αιώνας Ανόρθωσις Αμμοχώστου. Σύλλογος Ανόρθωσις Αμμοχώστου, 2016.

Η Κερύνεια μετά το 1974
"Σήμερα οι Κερυνειώτες, εκτοπισμένοι, αγωνίζονται για να γυρίσουν πίσω στην αγαπημένη τους πόλη, συσπειρωμένοι γύρω από τους ίδιους πυρήνες που είχαν και πριν τον βίαιο εκτοπισμό τους από τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής. Όλα σχεδόν τα σωματεία της Κερύνειας λειτουργούν και στον εκτοπισμό. Το αθλητικό σωματείο ΠΑΕΚ συνεχίζει τη δραστηριότητα του με πρόεδρο τον Στέλιο Κατσελλή. Τελικά ενώνεται το 1976 με την ΑΕΚ Καραβά και μετονομάζεται σε «Ποδοσφαιρική Αθλητική Ένωση Επαρχίας Κερύνειας» (ΠΑΕΕΚ) και είναι για όλη την επαρχία. Δημιουργεί, με τη βοήθεια του Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού, ιδιόκτητο στάδιο και αθλητικές εγκαταστάσεις στη Λακατάμια. Το 1982 ιδρύεται ο «Ναυτικός Όμιλος Κερύνειας», με πρώτο πρόεδρο τον Ανδρέα Σεκκίδη. Δίνεται στο σωματείο κρατική γη στην παραλία, δυτικά της Λεμεσού, όπου κτίζεται ιδιόκτητο οίκημα."
Bibliography: Κατσελλή, Ρήνα,. Της Κερύνειας μας : ιστορία της πόλης. Λευκωσία: Δημαρχείο Κερύνειας, 2000.

Αντίσταση
"Είπαν ότι τους έπαιρναν στη ναυτική βάση στο Μπογάζι για εκτέλεση. Σκεφτόταν ότι έπρεπε να βρει τρόπο να αποδράσει ο Ανδρέας Χριστοδούλου. Γι’ αυτό έπεσε στη θάλασσα χωρίς να γίνει αντιληπτός και κολύμπησε για να γλιτώσει. Κολυμπούσε για τρεις-τέσσερις ώρες συνεχόμενα. Τα κατάφερε, γιατί ήταν γυμνασμένος, πολυνίκης κολυμβητής και ποδοσφαιριστής (του ΑΠΟΠ). Την πρώτη μέρα της εισβολής, στις 21 Ιουλίου 1974, κοντά στο ναύσταθμο που υπηρετούσε, έγινε έκρηξη βόμβας ναπάλμ, την οποία έριξε τουρκικό αεροπλάνο. Τραυματίστηκε σοβαρά. Νοσηλευόταν για 99 μέρες στο νοσοκομείο των βρετανικών βάσεων και στην ανατολική Γερμανία. Όταν επέστρεψε στην Κύπρο, είχε το… θράσος να ξαναρχίσει το ποδόσφαιρο. ‘’Πήγαινα στις προπονήσεις με την ομάδα του ΑΠΟΠ. Στο σώμα μου υπήρχαν ακόμη μικρά θραύσματα που έβγαιναν σιγά-σιγά και αιματωνόταν η φανέλα μου με το νούμερο 4. Ασχολήθηκα και με τον στίβο. Κατάφερα να τερματίσω πρώτος σε αγώνες και έκλαιγαν οι γονείς μου, οι συγγενείς μου, οι φίλοι μου...»."
Bibliography: Χρυσάνθου, Χρύσανθος. Αντίσταση, 2017.

 

 

Search